“กำเนิด พระสมเด็จ หลังอักษรจีน”
ในรัชสมัยพระบาทสามเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้พระราชทานสมณศักดิ์ถวายพระภิกษุโตเป็นครั้งแรก โดยมีสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะที่ราชทินนาม "พระธรรมกิติ" และดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสวัดระฆังโฆสิตาราม ขณะนั้นท่านอายุ ๖๕ ปี อีก ๒ ปีต่อมา (พ.ศ. ๒๓๙๗) ท่านจึงได้รับการเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นผู้ใหญ่ ในราชทินนาม "พระเทพกวี" หลังจากนั้นอีก ๑๐ ปี (พ.ศ. ๒๔๐๗) จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ สถาปนาสมณศักดิ์ขึ้นสมเด็จพระราชาคณะชั้นสุพรรณบัฏ ในราชทินนาม "สมเด็จพระพุฒาจารย์"
ช่วงเวลานั้นเองเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์โต ได้เป็นที่เลื่อมใสและศรัทธา เป็นที่เคารพนับถือทั่วไปตั้งแต่ท่านยังมีชีวิตอยู่ นับตั้งแต่พระมหากษัตริย์จนถึงสามัญชน ด้วยปฏิปทาจริยาวัตรของท่าน ทำให้พุทธศาสนิกชนชาวไทยเคารพนับถือว่าท่านเป็นอมตะเถราจารย์รูปหนึ่งของเมืองไทย
ในยุคสมัยนั้นเรียกท่านว่า "ขรัวโต" ส่วนในปัจจุบันคนนิยมเรียกว่า "สมเด็จโต" หรือ "สมเด็จวัดระฆัง"
ไม่ใช่แค่คนไทยเท่านั้นที่เคารพ ศรัทธาสมเด็จโต หากแต่ในยุค ร.3-ร.5 ที่ประเทศไทยทำการค้ากับชาวจีน และพ่อค้าชาวจีนเดินทางมาเมืองไทยมากมายก็ล้วนแต่เคารพศรัทธาสมเด็จฯ แทบทั้งสิ้น
ในช่วงที่สมเด็จได้สร้างและปลุกเสกพระสมเด็จเป็นจำนวนมาก เพื่อตั้งใจสืบทอดพระพุทธศาสนานั้น ตรงกับช่วงที่การค้าของชาวไทยและจีนเจริญรุ่งเรือง และชาวจีนมากมายมาตั้งรกรากในประเทศไทย นอกจากพระสมเด็จพิมพ์ต่างๆ ที่ปรากฏให้เราเห็นแล้วนั้น ยังมี “พิมพ์หลังอักษรจีน” เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้นด้วย
เนื่องจากเป็นการเผยแผ่พระพุทธศาสนา และศิลปวัฒนธรรมไทยให้กว้างไกลไปยังประเทศจีน เจ้าประคุณสมเด็จพุฒาจารย์โต จึงให้ช่างแกะบล็อกที่ด้านหลังเป็นอักษรจีนต่างๆ ทั้งคำมงคล คำอวยพร แซ่ ฯลฯ เพื่อแจกจ่ายให้ชาวไทยเชื้อสายจีน และชาวจีนที่อพยพมาตั้งหลักปักฐานในเมืองไทย ที่มีความศรัทธาในพระพุทธศาสนาและสมเด็จโต ให้พวกเขาพกติดตัวเป็นสิริมงคลในการทำมาค้าขายระหว่างประเทศและประเทศจีน เมื่อพ่อค้าชาวจีนที่เดินทางกลับไปยังประเทศจีนก็ได้นำพระสมเด็จกลับไปด้วยจำนวนมาก เพื่อเก็บสะสมไว้ให้กับลูกหลาน และเสริมสร้างความเป็นสิริมงคลในการค้าขาย ส่วนพ่อค้าที่ไม่กลับประเทศก็เก็บสะสมเอาไว้ให้กับลูกหลานของตน
“พิมพ์หลังอักษรจีน ที่ค้นพบในพระสมเด็จ”
京 เมืองหลวง
王 พระมหากษัตริย์
鄭 ราชวงศ์จักรี แซ่เจิ้ง (แต่, แต้)
京 王 พระมหากษัตริย์ วังหลวง หมายถึง รัชกาลที่ 4
郑皇 (鄭皇) พระมหากษัตริย์จักรพรรดิแห่งราชวงศ์จักรี แซ่เจิ้ง (แต่, แต้)
皇 พระมหากษัตริย์(จักรพรรดิแห่ง)
鄭皇 พระมหากษัตริย์จักรพรรดิแห่งราชวงศ์จักรี แซ่เจิ้ง (แต่, แต้)
花大師 หรือ พระอาจารย์ขรัวโต(สมเด็จฯโต พรหมรังสี)
药 ยา การรักษาด้วยสมุนไพร
天 เป็นโลกสวรรค์และดินแดนบริสุทธิ์พุทธจักรวาล
药天 เป็นยาของโลกสวรรค์และดินแดนบริสุทธิ์พุทธจักรวาล
福 ฮก หมายถึง มีความสุขได้สมตามปรารถนา ทั้งความร่ำรวยโดยโภคทรัพย์สมบัติและบริวารสมบัติ
富裕苏克 มั่งมี ศรีสุข
益利โชคดี มีชัย
横财 ค้าขาย กำไรงาม
荣 รุ่งโรจน์ รุ่งเรือง
黄金万两 ทองคำหมื่นชั่ง
佛教圣พระพุทธศาสนาเป็นสิ่งศักดิ์สิทธ์
吉吉 โชคดี
และยังมีตัวอักษรจีนอีกมากมาย ทั้งแซ่ต่างๆ และคำมงคล ทั้งนี้ถ้าท่านมีโอกาสได้ครอบครองไม่ว่าจะเป็นการส่งต่อจากตระกูล หรือมีโอกาสได้มาจากที่ไหนก็ตาม ขอให้เก็บสะสมและอนุรักษ์เอาไว้ เพื่อส่งต่อให้คนรุ่นหลังได้เรียนรู้ต่อไป
“ความศรัทธาและพลังพุทธคุณพระสมเด็จ ที่ทำให้ชาวจีนต่างตามหา”
มีการคาดเดาว่า พระสมเด็จ หลังอักษรจีน ได้สร้างราวๆ ปี 2406 - 2411 และได้นำเข้าพิธีในวาระที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวขึ้นครองราชย์ (11 พ.ย.2411) นอกจากพลังพุทธคุณในองค์พระสมเด็จที่ล้นปรี่แล้ว เมื่อนำเข้าพระราชพิธีสำคัญๆ เช่นนี้ ยิ่งอัดพลังพุทธคุณให้เต็มเปี่ยมเข้าไปอีก
ชาวจีนในปัจจุบัน รู้จักพระสมเด็จ วัดระฆัง จากการที่พ่อค้าชาวจีนยุคก่อนได้นำกลับไปยังประเทศจีนและเผยแพร่ให้เป็นที่รู้จักถึงพลังพุทธคุณในองค์พระสมเด็จ
มีคำบอกเล่าว่า กลุ่มชาวจีนที่ปฏิบัติธรรมสามารถมองเห็นเหตุการณ์ในอนาคต ได้ล่วงรู้ได้ว่าจะเกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติอย่างรุนแรง มีการสูญเสียทั้งชีวิตและทรัพย์สินมากมาย ความเสียหายนี้จะเกิดขึ้นทุกมุมโลก
ผู้ปฎิบัติ ถามสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่า ทำยังไงถึงจะพ้นภัยนี้ได้ จึงได้คำตอบว่า คนดีมีศีลธรรมส่วนหนึ่งจะพ้นจากภัยพิบัตินี้ ถ้าใครได้สวดมนต์ภาวนาอยู่เป็นประจำ และมีพระสมเด็จ วัดระฆัง หรือ พระกรุอายุหลายร้อยปี พกติดตัวก็จะพ้นจากภัยพิบัตินั้นได้ประมาณหนึ่ง
เรื่องนี้เองมีการบอกต่อในผู้ปฏิบัติธรรมและผู้ใกล้ชิด ทำให้ชาวจีนทั้งจากแผ่นดินใหญ่ ฮ่องกง ไต้หวันหรือแม้แต่สิงคโปร์ ต่างค้นหาพระสมเด็จ วัดระฆัง เอาไว้บูชา
มวลสารและผงวิเศษของเจ้าประคุณสมเด็จฯ ในยุคที่ท่านมีสมณศักดิ์เป็น “สมเด็จพระพุฒาจารย์” ที่ผนึกพลังพุทธคุณในพระสมเด็จ ทำให้ไม่ว่าจะชาวไทย หรือชาวจีนต่างค้นหามาเพื่อบูชา มีมวลสารหลักคือ ปูนเปลือกหอย เป็นหลัก ผสมเข้ากับมวลสารและผงวิเศษอื่นๆ ดังต่อไปนี้
1. ปูนเปลือกหอยที่ตำในครก ผ่านตระแกรงร่อนจนได้ผงขาวละเอียด หินปูน ปูนเพชร
2. ผงพุทธคุณทั้ง 5
- ผงกฤติยาคม อนุภาพในทางแคล้วคลาดปลอดภัย
- ผงปถมัง อานุภาพคงกระพันชาตรี
- ผงอิทธิเจ อานุภาพทางเมตตามหานิยม
- ผงตรีนิสิงเห อนุภาพทางมหาเสน่ห์
- ผงมหาราช อนุภาพทางเสริมอำนาจ บารมี
3. ไม้มงคลต่างๆ ว่านเกษร 108
4. ดินมงคลจากที่ต่างๆ เช่น ดินเจ็ดป่า เจ็ดโป่ง ดินหลักเมือง
5. ทรายเงิน ทรายทอง
6. ผงถ่าน คำภีร์ใบลานจารย์ที่ชำรุด นำมาตากแห้งและเผา
7. กระยาหารต่างๆ เช่น ข้าวสุก กล้วย ขนุนสุก
8. เกสรดอกไม้
9. น้ำพุทธมนต์
10. น้ำอ้อยเคี่ยว น้้ำผึ้ง น้ำมันตังอิ๊ว
11. เศษพระกำแพงหัก
12. พระธาตุ แร่ รัตนชาติ
13. ฯลฯ
พลังพุทธคุณของพระสมเด็จครอบทั้งจักรวาล และเป็นสิริมงคลกับผู้ที่ได้ครอบครอง มีทั้งเมตตามหานิยม แคล้วคลาด อยู่ยงคงกระพัน ป้องกัน